اولین و مهمترین قدم تو جذب و آفرینش زندگیه رویایمون اینه که خودمونو دوست داشته باشیم و باور داشته باشیم میتونیم به دست بیاریم چیزی رو که لیاقتشو داریم.
برای اینکه بتوانید با استفاده از تجسم خلاق ، آنچه را که در زندگی می خواهید بیافرینید ، باید مشتاق و قادر به پذیرفتن بهترین پیش کش زندگی " خیر و صلاح خود " باشید.
چون این پست طولانیه تشریف بیارین ادامه مطلب 
هم حس های خوب ، هم تجسم ، هم اینقدر ایمان داشتم که کارهامو لیست کرده بودم جالبیش اینه که تو تقویمم امروز مصادف بود با اولین روز کاریم.
از چهارشنبه جرقش خورد و فکر میکردم اوکی؟ ولی امروز ...
نمیدونم جایی اشتباه کردم؟ یا به وقت خودش اتفاق میفته ؟ یا شغل بهتری منتظرمه ؟ 
یه موقعیت شغلی دیگه هم هست. نمیدونم کدوم بهتره؟ کدومو تجسم کنم؟
فکر کنم شغل امروزو دیوانه وار میخواستم
هنوزم میخوام امروز نشد ولی شاید بعد بشه ولی کی؟ نمیدونم
خواستن چیزی در سازگاری کامل با قانون است.
با خواستن ، آنچه را که میخواهی به خود جذب میکنی.
اما ، احتیاج داشتن به چیزی ، استفاده نادرست از قانون است.
اگر احساس میکنی آنچه را که احتیاج داری فورا و حتما میخواهی تو نمی توانی آن را به سوی
خود جذب کنی .زیرا این حس در درون خود ترس را به همراه دارد. این نوع " احتیاج داشتن "
برعکس چیزها را دور میکند.
هر چیزی را بخواه اما به چیزی احتیاج نداشته باش.
تو قدرت یک تغییر منفی را به مثبت داری ، اما تو نمیتوانی در مقابل تغییر مقاومت کنی.
مقاومت در برابر تغییر ، انتخاب راه منفی است. در این حالت تمرکز تو بر منفی است که برایت
منفی های بیشتری می آورد.
برای تبدیل منفی به مثبت ، اول در موقعیت موجود به دنبال چیزهای خوب و مثبت بگرد.
در هر موقعیت چیز خوبی وجود دارد و همین طور که تو به دنبال چیزهای خوب می گردی ،
قانون جذب آن ها را به تو نشان خواهد داد.
هم چنین فرمان بده که این تغییر، خوبی ها و مثبت های نامحدودی بیاورد و بدان و باور قلبی
داشته باش که فرمان تو بلافاصله اجرا خواهد شد. این روش انتخاب راه مثبت است.
وقتی کودک کوچکی بودی یادت هست چگونه چیزها را باور میکردی و چگونه تصورت تو را متقاعد
می کرد؟
خوب ، این کاری است که تو باید وقتی چیزی را میخواهی بکنی.
به طور پنهان در درون خودت تظاهر کن که آنچه را که میخواهی از پیش داری. برای مثال اگر میخواهی
دوستانی داشته باشی ، باور داشته باش یا تظاهر کن که هم اینک دوستان خوبی داری.
به محض این که توازن تصور و حس داشتن دوستان خوب در همین لحظه بر آگاهی از نداشتن
آن بچربد ، تو دوستان بسیار خوبی خواهی داشت.
این فرمول ساده در مورد همه چیز صادق است.
میخوام کوچ کنم می.هن بلا.گ نظرتون چیه ؟!!!
در روابط عاشقانه غالبا مردم فکر میکنند که یک شخص خاص را می خواهند اما اگر به طور عمیق در مورد آن فکر کنی میبینی که این شخص خاص نیست که آنان می خواهند.
آنچه که آنان واقعا می خواهند خوش بختی با یک شخص کامل است. اما آنان تلاش میکنند که به کائنات بگویند که این شخص چه کسی است. آگر کائنات این کار را نکرد پیام آن روشن و گویاست :
" من بیست سال بعد را نگاه کردم و خوشبختی و شادی دلخواه تو در این رابطه نخواهد بود."
چرا ما فکر میکنیم از کسی که می تواند همه چیز را ببیند داناتریم؟؟؟
6)مامان عاشق کفش خریدنه. از هر کفش یه لنگه اش رو قایم کن تا بابا بهش نگه
" تو که هزارتا کفش داری" 
7)یادت باشه شواهد خرابکاری هاتو قایم کنی. 
8)اگه نشون بدی از دکتر رفتن میترسی، مدام ناز و نوازشت میکنن! 
9) مامان و بابا از قبض آب و برق و تلفن بیزارن. هر وقت دیدی قبض جدید اومده پارش کن!
10)همه پرستارهای بچه دشمن هستن! 
2)اصلا اشکال نداره وقتی که خیسی خودت رو بتکونی! تازه چه بهتر که کسی هم جلوت
ایستاده بشه.
3)همه سوراخ سمبه های خونه رو که میشه توش قایم شد رو یاد بگیر.
4)صندلی فقط برای نشستن نیست. تخته پرش هم هست.
تشکر میکنم از نویسنده این کتاب دوست داشتنی که با
خوندنش کلی حس شیطنت بچگی دوباره اومد سراغم.
دوست دارم کنار پست های انرژی بخش و مثبت گاهی هم از این پست ها بزارم تا خنده رو لباتون بیاره.این کتاب برای بزرگ سالایی نوشته شده که هنر خندیدن رو میدونن و به کودک درونشون احترام میزارن.در واقع یه جورایی بی ادبی به بچه ها یادم میده اما مال بزرگسالاست حالا چند جمله بزارم کم کم باهاش آشنا میشین.
ولی واسم جالبه. هروقت صدای ویبره میاد خود به خود روحم شاد میشه خندم میگیره .
مخصوصا وقتی تو یه جمعی صدای ویبره میاد یکی دست میزاره رو کیفش . اون یکی رو جیبش .
عکس العملا خیلی باحاله
مثلا وقتی تو آزمایشگاه دانشگاه یهو میدیم زیر دستمون یه کوچولو میلرزه حاکی از لرزش یه گوشی بود و پیدا کردن گوشی مثل حل معما لذت بخش بود
یا وقتی سر کلاس درس صدای ویبره میومد یه جوری خوشحال میشدم انگار کلاس تموم شده
امروزم یه آقای صدای ویبره از جیبش میومد صداش خیلی مسخره بود انگار گوشی تو جیبش داشت خفه میشد.
خودمم نمیدونم چمه!!! فقط میدونم حس جالبی برام داره.
خلاصه به خاطر اختراع سیستمی به نام ویبره متشکریم.
